ท้าวดาหาให้เตือนการอภิเษกอิเหนา
|
|
|
ช้า
|
|
๏ มาจะกล่าวบทไป
|
ถึงท้าวดาหาเรืองศรี
|
ตั้งแต่พระเชษฐาธิบดี
|
ให้เสนอมานัดการวิวาห์
|
อภิเษกโอรสยศยง
|
ตามวงศ์เทวัญอสัญหยา
|
ก็ซ่อมแปลงแต่งราชพารา
|
สนุกดังเมืองฟ้าโสฬส
|
เป็นที่เพลิดเพลินจำเริญเนตร
|
แก่นานาประเทศทั้งปวงหมด
|
คอยท่าพระองค์ผู้ทรงยศ
|
ก็เนิ่นนานเกิดกำหนดนัดไว้
|
จะมีเหตุเภทพานในบ้านเมือง
|
รำคาญเคืองเกิดเข็ญเป็นไฉน
|
คิดพลางทางเสด็จคลาไคล
|
ออกไปยังพระโรงรจนา ฯ
|
ฯ ๘ คำ ฯ เสมอ
|
๏ นั่งเหนือแท่นรัตน์แล้วตรัสสั่ง
|
ดะหมังมนตรีมียศถา
|
ท่านเร่งรีบไปอย่าได้ช้า
|
ยังพิชัยพารากุเรปัน
|
ฟังข่าวราชการบ้านเมือง
|
แล้วทูลเรื่องวิวาห์ตุนาหงัน
|
สารพัดจัดแจงไว้ครบครัน
|
ถามแต่ทรงธรรม์จะนัดมา ฯ
|
ฯ ๔ คำ ฯ
|
๏ บัดนั้น
|
ดะหมังรับสั่งใส่เกศา
|
ก้มเกล้าประนมบังคมลา
|
ออกมาจากท้องพระโรงคัล
|
เรียกหาบ่าวไพร่ให้พร้อมเพรียง
|
จัดเสบียงหาบคอนขมีขมัน
|
ดะหมังเสนาขึ้นม้าพลัน
|
รีบไปกุเรปันทันใด ฯ
|
ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
|
๏ ครั้นถึงจึงลงจากอาชา
|
เข้าไปหาเสนาผู้ใหญ่
|
เอากิจจาเล่าแถลงให้แจ้งใจ
|
แล้วเข้าไปในพระโรงรูจี ฯ
|
ฯ ๒ คำ ฯ เสมอ
|
๏ ครั้นถึงเคารพอภิวาท
|
แทบบาทบงกชบทศรี
|
ดะหมังดาหาธานี
|
ทูลความตามมีบัญชาการ ฯ
|
ฯ ๒ คำ ฯ เจรจา
|
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment