อังคารเขียนให้น้ำพุ : อังคาร กัลยาณพงศ์

	อังคารเขียนให้น้ำพุ
๏ หนาวปรโลกหลั่งไหม้	รมณีย์
หนาวแก่ชีวีมี	ตราบม้วย
ชลเนตรเช่นวารี	ไหลหลั่ง
หวังสั่งน้ำพุด้วย	สิ่งแล้งแสลงขวัญ ฯ
๏ มือน้อยอสุภซากให้	มารดา
ไหลหลั่งสุคนธารา	รดนั้น
รูปอยู่คู่แววตา	ของแม่
หมายหลั่งชลเนตรซั้น	รดซ้ำไปเสมอ ฯ
๏ ละเมอถึงอสุภซากเศร้า	ตราสัง
เสียงเร่งตะปูโลงภวังค์	เปล่าว้าง
หนาวปรโลกมายัง	อกแม่
เจ็บสั่นสายใจคว้าง	อยู่เคว้งขวัญหาย ฯ
๏ สายวิปโยคท่วมท้น	หฤทัย
วิเวกมิ่งขวัญสั่นไหว	ไป่สิ้น
น้ำพุอยู่พุใน	ชลเนตร แม่นา
ไหลบ่าตกอกดิ้น	ดิ่งม้วยเจ็บเสมอ ฯ
๏ เออชีวีนี่น้อย	วาสนา
เอื้อมแต่เงาลวงตา	ว่าแท้
พยับแดดผ่าวเผาตา	ตายเปล่า พุเอย
หยดหนึ่งน้ำไฉนแก้	แก่แล้งขวัญสลาย ฯ
	อังคาร กัลยาณพงศ์

เรื่องของน้ำพุ : วงศ์เมือง นันทขว้าง