ระตูบุศสิหนาเตรียมตามจับประสันตา
|
|
|
๏ เมื่อนั้น
|
ระตูขัดแค้นแสนศัลย์
|
กระทืบบาทกราดกริ้วคือเพลิงกัลป์
|
จึ่งกระชั้นสีหนาทตวาดไป
|
ดูดู๋ผู้คนทั้งกองทัพ
|
แต่จะจับโจรฆ่าก็ไม่ได้
|
เกรงกลัวฝีมือมันหรือไร
|
มันจะมีฤทธิไกรกระไรมา
|
อ้ายลูกฟานลูกกระจงทะนงศักดิ์
|
โอหังฮึกฮักเป็นนักหนา
|
เร่งเร็วรีบจัดโยธา
|
จะยกไปเข่นฆ่าเสียบัดนี้ ฯ
|
ฯ ๖ คำ ฯ
|
๏ บัดนั้น
|
เสนาอกสั่นขวัญหนี
|
รับสั่งแล้ววิ่งเป็นสิงคลี
|
ออกมาจัดโยธีทุกกระทรวง ฯ
|
ฯ ๒ คำ ฯ
|
ยานี
|
|
๏ ตั้งตามกระบวนเบญจเสนา
|
ซ้ายขวาปีกป้องกองหลวง
|
ทัพหน้าทัพหลังทั้งปวง
|
เคยหักโหมโจมจ้วงประจัญบาน
|
บ้างแต่งตัวปลุกเสกเลขยันต์
|
ทาน้ำมันเคี้ยวขมิ้นกินว่าน
|
เนื้อเหน็บหนังเหนียวเชี่ยวชาญ
|
ห้าวหาญทรหดอดทน
|
บ้างขบฟันขันขออาสา
|
รู้วิชาบังเหลื่อมล่องหน
|
ต่างต่างตัวดีมีเวทมนตร์
|
ใส่มงคลประคำคาดเครื่องราง
|
ล้วนถือปืนผาอาวุธ
|
คาบชุดทองปลายหลายอย่าง
|
ปืนหลักยังกะตราขานกยาง
|
ใส่หลังช้างพลายพังดั้งกัน
|
สารวัตจัดแจงโยธา*
|
ตามตำราตำรับทัพขัน
|
ที่เหลือออกนอกตำแหน่งแบ่งปัน
|
ให้อยู่เฝ้าสุวรรณพลับพลา ฯ
|
ฯ ๑๐ คำ ฯ เจรจา
|
0 ความคิดเห็น:
Post a Comment