อิเหนา : ระตูสามพี่น้องยกพลมาถึงเขาปะราปี (๓๓)

ระตูสามพี่น้องยกพลมาถึงเขาปะราปี
๏ มาจะกล่าวบทไป	ถึงสามระตูผู้แกล้วกล้า
ร่วมพระบิตุเรศมารดา	เชษฐาครองปันจะรากัน
มีราชธิดานารี	ชื่อสการะวาตีสาวสรรค์
ระตูผู้น้องถัดนั้น	ครองรักมาหงันพระนคร
ท้าวมีพระราชบุตรี	ชื่อมาหยารัศหมีศรีสมร*
อันองค์อนุชาบังอร	นามกรสังคามาระตา
ระตูผู้น้องที่สุด	ครองเมืองชื่อบุศสิหนา
ไร้คู่ตุนาหงันกัลยา	พระเชษฐาสงสารรำคาญใจ
จึงไปขอธิดาปะตาหรำ	มาทำวิวาห์การใหญ่
เสร็จแล้วเลิกพหลพลไกร	สามกษัตริย์จะไปพารา ฯ
ฯ ๑๐ คำ ฯ เชิด
๏ มาถึงเนินทรายชายทุ่ง	เชิงกุหนุงปะราปีภูผา
พระแลไปบนยอดบรรพตา	เห็นบรรณศาลาก็ยินดี
จึงตรัสชวนอนุชาชาญชัย	จะแวะขึ้นไปไหว้พระฤๅษี
พลางสั่งให้หยุดโยธี	แทบที่แนวน้ำลำธาร
ทั้งสามองค์ลงจากราชรถ	พร้อมทศโยธาทวยหาญ
ไม่ทรงสีวิกามาศราชยาน	เสด็จเดินไปสถานพระสิทธา ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ เพลง
๏ ถึงบริเวณวงที่จงกรม	พ่างพื้นรื่นร่มด้วยพฤกษา
จึงเข้าไปในบรรณศาลา	ต่างถวายวันทาพระมุนี
ฯ ๒ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	องค์สังปะติเหงะฤๅษี
เห็นสามทรงธรรม์มาอัญชลี	พระมุนีจึงปราศรัยไป
ดูราบรมบพิตร	มีกิจกังวลเป็นไฉน
ยกพยุหโยธาคลาไคล	มาไยในอรัญกันดาร
อันนิเวศน์เขตขอบบุรีรัตน์	ยังไพบูลย์พูนสวัสดิ์เกษมศานต์
หรือเกิดเหตุเภทภัยพ้องพาน	จึงละราชฐานบ้านเมืองมา ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	ท้าวปันจะรากันเชษฐา
นบนอบตอบคำพระสิทธา	อาณาจักรนคราก็ถาวร
ปราศจากศัตรูหมู่ภัยพาล	ประชาชนชื่นบานสโมสร
ซึ่งโยมยกโยธาพลากร	ดัดดั้นดงดอนมาทางนี้
ไปแต่งการสยุมพรอนุชา	ด้วยธิดาปะตาหรำบุรีศรี
เสร็จสรรพแล้วจะกลับไปธานี	จึงแวะมาอัญชลีพระอาจารย์ ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
๏ บัดนั้น	โยธาสามระดับผู้ห้าวหาญ
เร่งรัดจัดแจงจับการ	อลหม่านอึงมี่นี่นั่น
ต่างปลูกที่ประทับพลับพลา	หลังคาคาดสีมู่ลี่กั้น
ทั้งสามเหล่าแล้วเสร็จสำเร็จพลัน	เรียงรันริมน้ำลำเนา
พลับพลาระตูอยู่ข้างนี้	ปันหยีอยู่ข้างละฟากเขา
ข้ามละเมาะทุ่งหญ้าป่าแขมเลา	ระยะทางพอเช้าชั่วงาย ฯ
ฯ ๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	ท้าวบุศสิหนาเรืองฉาย
เมื่อจะสิ้นอาสัญวันตาย	เผอิญให้ไม่สบายวิญญาณ์
เดือดดาลร่านร้อนอารมณ์	นั่งในอาศรมไม่หรรษา
จึงบังคมพระมุนีลีลา	ลงไปพลับพลาเชิงคีรี ฯ
ฯ ๔ คำ ฯ เสมอ
๏ เข้าในห้องสุวรรณบรรจง	นั่งแนบแอบองค์มเหสี
เชยชมสมสุขเปรมปรีดิ์	อยู่บนที่แท่นแก้วแพรวพรรณ ฯ
ฯ ๒ คำ ฯ