อิเหนา : เกิดนางบุษบา (๙)

เกิดนางบุษบา
๏ เมื่อนั้น	องค์ประไหมสุหรีดาหา
อยู่เย็นเป็นสุขทุกทิวา	นานมาโฉมยงทรงครรภ์
เมื่อจะประสูติพระดนัย	เวลาปัจจุสมัยไก่ขัน
บังเกิดมหัศอัศจรรย์	กลิ่นสุคันธรสรวยริน
ดอกไม้ทุกพรรณก็บันดาล*	เบิกบานเกสรขจรกลิ่น
ภุมเรศร่อนร้องโบยบิน	ประสานเสียงเพียงพิณพาทย์ฆ้อง
ดนตรีแตรสังข์ก็ดังเอง	อัศจรรย์บรรเลงกึกก้อง
ครั้นอรุณรุ่งรางสร่างแสงทอง	ดังแสงรุ้งเรืองรองอร่ามไป
สุรศรีดังสีธรรมชาติ	เลื่อมพรายโอภาสผ่องใส
จึงประสูติธิดายาใจ	งามวิไลล้ำเลิศเพริศพราย
อันอัศจรรย์ที่บันดาล	ก็อันตรธานสูญหาย
ยังแต่กลิ่นหอมรวยชวยชาย	จึงถวายพระนามตามเหตุนั้น
ชื่อระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด	ลออเอี่ยมเทียมทัดนางสวรรค์
ทั้งในธรณีไม่มีทัน*	ผิวพรรณผุดผ่องดังทองทา
อันองค์มะเดหวีมีศักดิ์	ถนอมอุ้มฟูมฟักรักษา
ทั้งสามมเหสีโสภา	รักราชธิดาดังดวงใจ ฯ
ฯ ๑๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น	พระผ่านภพดาหากรุงใหญ่
แสนสวาทพระราชดนัย	ดังดวงฤทัยทรงธรรม์
จึงจัดสี่พี่เลี้ยงพระธิดา	คนนั้นชื่อว่าบาหยัน
หนึ่งชื่อส่าเหง็ดลาวัณย์	หนึ่งชื่อประเสหรันนารี
หนึ่งชื่อปะลาหงันกัลยา	ตามตำราชื่อตั้งทั้งสี่*
แล้วจัดสรรกำนัลที่รูปดี	นารีน้อยน้อยแปดร้อยปลาย
บรรดาบุตรเสนาน้อยใหญ่	ต่างคนเต็มใจเอาไปถวาย
พระประทานรางวัลมากมาย	มอบให้เจ้าขรัวยายบังคับ
บ้างหัดร้องลำนำจำเรียง	ประสานเสียงซักซ้อมกล่อมขับ
บ้างหัดซอกระจับปี่ตีโทนทับ*	สำหรับบำเรอพระธิดา ฯ
ฯ ๑๐ คำ ฯ